زمینه و هدف آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که توسط خانواده پاکس ویریده ایجاد می شود. اخیرا موارد این بیماری در جهان رو به افزایش گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه، مروری بر تاریخچه، اپیدمیولوژی، نحوه انتقال، علایم بالینی، تشخیص، درمان، واکسیناسیون و پیشگیری بیماری آبله میمون می باشد. روش ها: مطالعه حاضر یک مقاله مروری است که از طریق جستجو در پایگاه ها، بانک های اطلاعاتی و منابع معتبر علمی داخلی (پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی [SID] و مگیران) و خارجی شامل: Web of Science, Pubmed, Science Direct, Scopus وGoogle Scholar به دست آمد و از کلمات کلیدی بیماری آبله میمون، ویروس آبله میمون، پاکس ویریده، طغیان آبله میمون، ویروس آبله استفاده شد. یافته ها: این بیماری بازظهور اغلب در مرکز و غرب آفریقا اندمیک می باشد، اما از ماه می 2022 اولین موارد انسانی آاوده به آبله میمونی در کشورهای غیراندمیک بیماری نیز گزارش گردید. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در طغیان اخیر ابتدا این بیماری در کشورهای پیشرفته بویژه کشورهای اروپایی و اغلب در مردان مشاهده شد. گسترش این بیماری به سایر کشورها باعث نگرانی از ایجاد همه گیری دیگری مشابه پاندمی کرونا گردیده است. آبله میمون در حال حاضر یک تهدید بزرگ برای بهداشت عمومی است، بنابراین نیازمند همکاری فوری بین بالین و علوم پایه جهت تحقیق و بررسی در زمینه منشا بیماری و زنجیره انتقال آن، تکنیک های تشخیص سریع، ارزیابی واکسن ها، درمان و اقدامات کنترلی می باشد. نتیجه گیری: تجارب حاصل از پاندمی های گذشته بویژه پاندمی کووید-19 از جمله فرصت هایی است که جامعه جهانی می تواند از آن جهت مقابله و کنترل بیماری های نوپدید و بازپدید ازجمله آبله میمون استفاده نماید.

با توسعه فناوری ویرایش ژنی مبتنی بر کریسپر-Cas، هک زیستی و هک بدن، مورد توجه محققین زیست فناوری قرار گرفت. امروزه جنبش زیست شناسی را خودت انجام بده یا DIY-Biology (Do It Yourself Biology) با هدف انجام آزمایشات زیستی با حداقل امکانات در مکان­ های غیرآزمایشگاهی، شکل گرفته است. کاربرد ساده کریسپر در ویرایش ژنی سبب شد این فناوری یک سلاح بیوتروریستی ایده ­آل برای هکرهای زیستی باشد. ارتباط ویرایش ژنی و هک زیستی مانند ارتباط Yin/Yang است که با کسب دانش ویرایش ژنی می­ توان از تاریکی (Yin) خارج و در روشنایی (Yang) ارگانیسم ­ها را دستورزی (هک) نمود. تعیین فرصت­ های پیش روی هکرهای زیستی می­ تواند راهکارهای مقابله با آن ­ها را فراهم نماید، در این خصوص به­ کارگیری از آنتی کریسپرها می­ تواند مفید باشد. امروزه هکرهای زیستی به یک تهدید زیستی تبدیل شده ­اند. درنتیجه اطلاع از راهکارهای مقابله­ ای با آن ضروری است. براین اساس ضمن آشنایی با ابزارهای در دسترس جهت خنثی ­سازی تهدید هکرهای زیستی باید از فرصت پیش ­آمده به منظور توسعه کاربردی این فناوری­ ها نیز استفاده نمود. هدف از مطالعه اخیر بررسی فرصت­ ها و مخاطرات زیستی ناشی از هک زیستی و راهکارهای مقابله با آن است. مطالعه حاضر ضمن بررسی و تفسیر اطلاعات حاصل از مقالات و کتب علمی منتشر شده از سال 2000 به بعد با بررسی کلیدواژه ­هایی چون Biohacking، Bodyhacking، Biothreate و CRISPR در وبگاه ­های NCBI ،Google ،Scopus ،ScienceDirect و PubMed انجام گرفته است.

اتحادیه اروپا و ناتو 21 عضو مشترک دارند، به همین دلیل، بررسی چالش ها و فرصت های روابط این دو نهاد در حوزه سیاست بین الملل بسیار مهم است. اتحادیه اروپا قدرت غیرنظامی با قابلیت های اقتصادی- اجتماعی و امنیت نرم است و قابلیت های نظامی آن در قالب سیاست دفاعی و امنیتی اروپا اهمیت کم تری دارد، اما ناتو در نخستین نگاه پیمانی نظامی و امنیتی بیشتر تحت نفوذ آمریکا شناخته می شود. از دهه نود اتحادیه اروپا قابلیت ها و فعالیت های خود را در حوزه «سیاست خارجی و امنیتی مشترک» و به ویژه «سیاست امنیتی و دفاعی اروپا» توسعه داده است. اعضای اتحادیه اروپا در نظر دارند با «نیروی استقرار سریع اروپایی» و با همراهی «نیروی واکنش سریع ناتو» توانمندی ها و قابلیت های لازم را به دست آورند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که «سیاست مشترک دفاعی اتحادیه اروپا» تکمیل کننده ناتو و نه در تقابل با آن تعریف می شود. نویسندگان این مقاله می کوشند چالش ها و فرصت های موجود در روابط اتحادیه اروپا و ناتو و همچنین تاثیر این کنش ها در منافع ایران در منطقه و جهان را شرح دهند. تدوین این مقاله به روش جمع آوری کتابخانه ای- اسنادی و به صورت «توصیفی- تحلیلی» است. همچنین، از منابع مختلفی نظیر کتاب های مرتبط، پایگاه داده ها، بانک های اطلاعاتی و مقالات معتبر استفاده شده است.

طب دریا یکی از حوزه های پزشکی است که با سلامت و ایمنی افراد مرتبط با دریا سر و کار دارد، با این حال یکی از حرفه های منزوی است که علیرغم اهمیت، کمتر به آن توجه شده است و مهارت ها و شایستگی های مورد نیاز آن، همچنان مورد بحث است. با جستجو و جمع آوری اطلاعات در مقالات و منابع چاپ شده در این زمینه، سه حوزه اصلی طب دریا شامل کاربردهای درمانی دریا، بیماری ها و مشکلات سلامتی ناشی از محیط دریایی و بیماری ها و مشکلات سلامتی ناشی از مشاغل دریایی شناسایی گردید. کاربردهای درمانی دریا شامل دو حوزه اصلی دریا درمانی و فرآورده های دارویی دریا است. علاوه بر اینکه می توان به شکل مستقیم از آب و هوا و محیط دریا در درمان بیماری ها استفاده کرد، فرآورده های متنوع بدست آمده از دریا نیز دارای ویژگی های بی نظیری بوده و می توانند برای درمان بیماری های بسیاری مورد استفاده قرار گیرد. بیماری ها و مشکلات سلامتی ناشی از محیط دریایی شامل موارد مرتبط با جانوران، موارد مرتبط با غواصی اسکوبا و موارد مرتبط با سموم است. بیماری ها و مشکلات سلامتی مرتبط با جانوران شامل جانوران دریایی که باعث ایجاد جراحات جدی می شوند، جانوران دریایی که شوک های الکتریکی قوی ایجاد می کنند، جانوران دریایی که سمی هستند و جانوران دریایی که نیش زهرآگین دارند، می شوند. مهم ترین بیماری ها و مشکلات سلامتی مربوط به غواصی نیز شامل مسمومیت اکسیژن، مسمومیت دی اکسیدکربن، باروترومای ریوی، باروترومای گوش و سینوس ها و بیماری برداشت فشار هستند. بیماری ها و مشکلات سلامتی مرتبط با سموم شامل مسمومیت عصبی با صدف، مسمومیت فلجی با صدف، مسمومیت فراموشی با صدف و مسمومیت اسهالی با صدف، مسمومیت با ماهی سیگواترا، مسمومیت با خرچنگ های خوراکی و مسمومیت با جیوه هستند. همچنین بیماری ها و مشکلات سلامتی ناشی از مشاغل دریایی شامل مشکلات سلامتی و بیماری های مربوط به ایمنی، سلامت فیزیکی و سلامت روانی است. بنابراین در آموزش های مربوط به طب دریا باید سه حوزه اصلی طب دریا و موضوعات مربوط به هر کدام از آنها درنظر گرفته شود.

بهره گیری از زیست فناوری نوین برای تولید مواد غذایی، فرصت ها و چالش های جدیدی را فرا روی توسعه و سلامتی انسان گشوده است. به کارگیری فنون پیشرفته مهندسی ژنتیک در عرصه تولید محصولات کشاورزی و تغییر مواد ژنتیکی موجودات زنده از طریق انتقال ژن از یک موجود به موجود دیگر، منجر به توسعه روزافزون مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی شده است. این امر از یک سو، افزایش بازدهی تولید و کاهش مصرف عوامل آلاینده و مخرب محیط زیست را به همراه داشته و می تواند برای امنیت غذایی جمعیت روز افزون جهان، به ویژه کشورهای در حال توسعه از اهمیت فراوانی برخوردار باشد. از نگاه دیگر، استفاده از فنون جدید مهندسی ژنتیک امکان ارتقا ارزش تغذیه ای و تولید غذاهای فرا سودمند را به طور گسترده ای فراهم آورده است. افزایش سطح زیر کشت گیاهان اصلاح شده ژنتیکی در جهان از 2 میلیون هکتار در سال 1996 به بیش از 100 میلیون هکتار در سال 2006، روند پیشرفت و فراگیری کاربرد این نوع محصولات را در دهه اول کشت به خوبی نمایان می سازد. بر اساس پیش بینی های انجام شده انتظار می رود که این روند در دهه دوم یعنی بین سال های 2006-2015 از سرعت بیشتری برخوردار باشد. البته همزمان با ورود مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی در زنجیره غذایی انسان، نگرانی هایی در ارتباط با خطرات بالقوه ناشی از تولید و مصرف این گونه مواد ایجاد، و پرسش های متعددی را در زمینه احتمال بروز عوارض نامطلوب مانند حساسیت، افزایش مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها، اثرات مخرب محیطی و انتقال افقی ژنها در جامعه مطرح نموده است. به دلیل اهمیت موضوع، در طول دو دهه گذشته کمیته های بین المللی مسوولیت قانون گذاری و تعیین سیاست های لازم برای تضمین ایمنی مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی را بر عهده گرفته و در این راستا راهبردها و دستورالعمل های متعددی مطرح شده است. پروتکل جهانی ایمنی زیستی کارتاهنا از جمله این موارد است. بر اساس قوانین موجود برآورد ایمنی اینگونه محصولات مبتنی بر اثبات برابری همه جانبه آنها با انواع اصلاح نشده و همچنین انجام آزمون های اختصاصی در زمینه حساسیت زایی پروتئین ها، سمیت متابولیت ها و ماده غذایی به طور کل می باشد. با توجه به اهمیت کاربرد زیست فناوری در توسعه پایدار، جمهوری اسلامی ایران نیز در سال 2001 پروتکل کارتاهنا را امضا و از اوایل سال 2004 رسما متعهد به اجرای آن شده است. در این راستا تشکیل شورای ملی ایمنی زیستی توسط دولت ابلاغ شده است، لیکن قانون ملی ایمنی زیستی در کشور به تصویب نرسیده است و به تبع آن، نظارت قانونمندی هم بر واردات مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی انجام نمی گیرد. بنابراین، لازم است هرچه سریعتر برای تحقق این امر مهم چاره اندیشی شود، در غیر این صورت خسارات جبران ناپذیری به مملکت تحمیل خواهد شد.